Een win-win-win situatie
Hamid steekt meteen van wal en struikelt bijna over zijn eigen woorden, zo enthousiast is hij over het huiswerkbegeleidingsproject dat in maart startte. Als jongerenwerker bij Diverz vreesde hij dat de coronacrisis wel eens grote gevolgen zou kunnen hebben voor sommige jeugdige bewoners van Zwijndrecht. Datzelfde voorzag ook Monique die vanuit MiX Support onder andere het ondersteuningsproject ‘Alles is hier Anders’ begeleidt, waarin Eritrese ouders wekelijks samenkomen. Zij maakte zich vooral zorgen over de kinderen van die ouders, want wie zou hen helpen bij het schoolwerk als ze niet naar school konden?
Daar wilde ik graag aan meewerken
‘Monique benaderde ons met een plan zodat deze kinderen tóch hun huiswerk zouden kunnen maken via de online onderwijsplatforms en hulp van Zwijndrechtse vrijwilligers’, vertelt Hamid, ‘en daar wilde ik graag aan meewerken.’
Onder andere een soms gebrekkige taalbeheersing bij de ouders, die vanzelfsprekend nauw betrokken werden, en het feit dat de kinderen op verschillende scholen zitten, zorgde ervoor dat ze er flink wat tijd in moesten steken. Maar het is gelukt: scholen werden benaderd, de ouders werd om toestemming en medewerking gevraagd en binnen een mum van tijd was een enthousiaste vrijwilligerspool opgezet.
Binnen een mum van tijd was een enthousiaste vrijwilligerspool opgezet.
Zwijndrecht voor Elkaar, dat door de gemeente is benoemd tot dé plek waar vraag en aanbod met betrekking tot corona samenkomen, speelde daar vanzelfsprekend een grote rol in. Ook Diverz zelf en Jong Zwijndrecht droegen bij en leverde enkele vrijwilligers. Zo werden in totaal zestien leerlingen uit groep 3 tot en met 8 gekoppeld aan een vrijwillige begeleider. Die helpt het kind met bijvoorbeeld spellen, dictee, lezen of rekenen. Via videobellen is tegenwoordig veel mogelijk. ‘De ouders zijn blij, de leerlingen zijn gemotiveerd en ook de vrijwilligers halen er veel plezier en voldoening uit’, vertelt Hamid, ‘het is een win-win-win situatie'.
De vrijwilligerspool is net zo divers als Zwijndrecht zelf. ‘Een HBO-rechtenstudent, een gepensioneerde docent, mensen die nu hun reguliere vrijwilligerswerk niet kunnen doen, en leerlingen van de middelbare school die nu thuiszitten en zelfs een brugklasser die graag andere kinderen wilde helpen’, somt Hamid op. Hamid ziet veel winstpunten. ‘Het leidt tot een horizonverbreding voor mensen die normaal gesproken misschien niet zo snel met elkaar in contact gekomen zouden zijn, dat vind ik zo mooi. En het is voor vrijwilligers, die vanwege hun leeftijd tot de risicogroep behoren, een manier om ook nu te kunnen blijven deelnemen aan de samenleving.’ Hij is blij met de matches die zijn gemaakt via Zwijndrecht voor Elkaar en hoopt dan ook dat het contact tussen leerlingen en hun vrijwillige begeleiders blijft bestaan als de coronacrisis voorbij is.
#blijfthuis
#blijfthuis ‘Blijf thuis!’, dat was, zeker aan het begin van de corona-crisis, het devies voor iedereen. Naast natuurlijk handen wassen, hoesten in je elleboog en 1,5 meter afstand houden als je toch naar buiten moest. Maar thuisblijven, hoe doe je dat met vijf jonge kinderen als je tuin een onveilige en rommelige plek is waar ze niet fijn kunnen spelen? Dat was precies waar Rox tegenaan liep. Rox uit Zwijndrecht is alleenstaande moeder en voedt in haar eentje haar vijf kinderen op. De oudste is tien, de jongste is één jaar oud. Voor zowel het oudste als het middelste kind heeft ze extra begeleiding nodig en die krijgt ze van Brigitta, hulpverlener en oprichter van stichting B4U. Ook Brigitta signaleerde de knelpunten in en rond de woning van Rox. ‘Even boodschappen doen is al een luxe voor Rox, die heeft niet vaak haar handen vrij. Ze weet alles strak te organiseren en durft gelukkig om hulp te vragen. Aan de tuin kwam ze zelf niet toe, maar ze zag wel dat het nodig was. Zeker nu, met corona en de kinderen thuis’, vertelt Brigitta. Die nam het initiatief en benaderde de gemeente, om te kijken wat er gezamenlijk voor Rox en haar kinderen zou kunnen worden gedaan. De gemeente verwees Brigitta meteen naar Zwijndrechtvoorelkaar. 2 jonge dames zagen deze klus wel zitten! Vol lof vertelt Brigitta hoe dat is gegaan: ‘Via Zwijndrechtvoorelkaar lieten twee jonge vrouwen uit Zwijndrecht weten dat ze de deze klus wel zagen zitten. Eline en Suzan. Ze kenden elkaar nog niet, maar vulden elkaar perfect aan; de een was meer van de organisatie, begon meteen de tuin op te meten en te bedenken wat ze allemaal nodig hadden. En de ander was meer van de uitvoering. Die zei “zeg maar wat ik moet doen’, en ging vervolgens aan de slag.’ De overeenkomst tussen deze twee meiden was wel duidelijk: beiden wilden graag iets betekenen voor een ander én de handen flink uit de mouwen steken. ‘Het was zo snel geregeld: aan het begin van de week belde ik met de twee, en aan het einde van diezelfde week waren ze al bezig’, blikt Brigitta tevreden terug Samen hebben Eline en Suzan de tuin gedeeltelijk betegeld, de troep opgeruimd en zelfs een trampoline neergezet! Niet alleen de voorbereiding en uitvoering verliepen goed, ook is Brigitta bijzonder tevreden over de nazorg: ‘Ik heb met Melanie van Zwijndrechtvoorelkaar meerdere malen contact gehad, om te kijken hoe het ging. En na afloop zei ze meteen “als er nog een keer een hulpvraag is, kom maar op!”. Het was allemaal erg laagdrempelig en behulpzaam.’ En zo heeft dit Zwijndrechtse gezin dankzij twee enthousiaste vrijwilligers een tuin waar moeder Rox haar kinderen met een gerust hart in kan laten spelen. Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal